Działamy inaczej

Działamy inaczejSpektakle, czyli profilaktyka inaczej

Szanowni Państwo, oto pojawia się sytuacja, w której to młodzi ludzie zwracają się do Państwa z propozycją profilaktyczną. Osoby, których opinia w oczach starszych niejednokrotnie jest zła, teraz chcą Państwu przedstawić inną formę zapobiegania zjawiskom wykluczenia społecznego.

Wiem, że wśród nas profilaktyki jest mnóstwo. Ponad 1500 propozycji, zaczynając od wiersza, piosenki, spektaklu, a na opasłych księgach opisujących założenia różnych programów profilaktycznych kończąc. Dlaczego więc akurat my?

Działamy inaczej

„Działamy inaczej” to cykl spotkań profilaktycznych. Jednak tutaj uczestnicy nie będą tylko słuchać teorii. W końcu od tego są odpowiednie instytucje. Powiem więcej – uczestnicy spotkań nawet nie usłyszą stwierdzenia „Widzu! przyszedłeś, więc nie możesz pić!” czy „alkohol czy narkotyki są złe – trzymaj się od tego z daleka”. Po co więc taka „profilaktyka”?

No właśnie… Naszym celem jest ucieczka od lekcji, w której nie dzieje się nic, poza godziną wykładu na temat szkodliwości alkoholu i narkotyków. Nie chcemy, aby profilaktyka kojarzyła się tylko z teorią, z prezentacją. Nie chcemy nużyć odbiorców powielaniem informacji. Poprzez zaangażowanie młodzieży w warsztaty dramy, spektakl oraz dyskusję chcemy opowiedzieć historię. Historię osoby, która piła, ćpała, zaszła w nieplanowaną ciążę. Chcemy, aby Odbiorcy sami ocenili, czy warto sięgać po alkohol czy narkotyki. Podczas spotkań poruszamy problemy wykluczeń społecznych. Przedstawiamy spotkanie w Klubie AA, zwyczajną (?) wizytę u lekarza, ucieczkę z domu. Przez teatr i dramę chcemy pokazać coś, co dla niektórych jest niewyobrażalne, co może dziać się nawet w mieszkaniu obok. Jednak w żadnej z naszych produkcji nie pada hasło potępiające.

Bo pewne zachowania można akceptować, coś może być „OK” i „trendy”. Oczywiście, każdy ma do tego prawo. I z naszej „profilaktyki” może się śmiać. Ale gdyby zamiast Majki ze spektaklu „Pozwólcie nam żyć” pojawiła się Twoja córka? Gdyby Dominik z „Niech jutro nadejdzie” był Twoim synem? A Ania z „Mojej spowiedzi” – Twoją przyjaciółką?

Kilkanaście lat pracy z młodzieżą przekonało mnie, że profilaktyką można zaciekawić, trzeba tylko to robić umiejętnie. I proszę mi wierzyć, że w czasie dyskusji po spotkaniu można usłyszeć „przyszliśmy tutaj zblazowani, oczekując godzinnej nudy. Nie wierzyłem, że profilaktyka może mnie aż tak zaciekawić”.

Nie uda nam się zmienić całego świata. Nie wpłyniemy nawet na nasze miasto. Ale może uda nam się przemówić chociaż do rozsądku jednej osoby, ratując tym samym rodzinę czy życie.
Nie boisz się podjąć takiego wyzwania?

Sławosz Marcisz

Nasze działania profilaktyczne

Na projekt edukacyjno-profilaktyczny Działamy inaczej składają się następujące propozycje:

  • „Moja spowiedź” – historia dziewczyny borykającej się z problemem alkoholizmu. Obecnie najbardziej rozwinięty program profilaktyczny, realizowany przez Fundację w ramach stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego;
  • „Chleb powszedni” – przedstawienie rodziny, w której pojawia się najgorsza z możliwych – przemoc psychiczna;
  • „Pozwólcie nam żyć” – opowieść nastolatki, która – nie odnajdując wsparcia rodziców – ucieka z domu i zaraża się wirusem HIV;
  • „Niech jutro nadejdzie” – młody chłopak dowiaduje się, że jest chory na AIDS, jednak – mimo trudności – chce stawić czoła problemowi.

Spektakle trwają około 15 – 20 minut i mogą być zaprezentowane w każdych warunkach, zaczynając od eleganckich sal teatralnych i widowiskowych, przez szkolne sale, na wąskich korytarzach kończąc. Warto zaznaczyć, że cały ten projekt jest w całości przygotowany przez młodzież.